منزل گاه من گندمزاریست دور فتاده

زه زهجوم وحشی انسان های عصر تمدن ...


#مرد تنهای شب

آخوند های 2 هزاری
ابله و نادان

بعد از ادای خدمت و عرض دعا بگو
هر چند ما بدیم تو ما را بدان مگیر
شاهانه ماجرای گناه گدا بگو
بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان
با این گدا حکایت آن پادشا بگو
جان‌ها ز دام زلف چو بر خاک می‌فشاند لینک

احساس‌مي‌کنم
در هر کنار و گوشه‌يِ اين شوره‌زارِ ياس
چندين هزار جنگلِ شاداب ناگهان
مي‌رويد از زمين
آه اي يقينِ گم‌شده ، اي ماهي‌يِ گريز
در برکه‌هايِ آينه لغزيده تو به تو
من آب‌گيرِ صافي‌ام
اينک ! به سِحرِ عشق
از برکه‌هايِ آينه راهي به من بجو

احمد شاملو

مخاطب که توباشی
قلم خودش مےسراید
واژه‌هاقالب‌نگاهت‌رامیگیرند
قافیه ها با لبخندت هم ردیف میشود
آرےجانم
پاےتو که درمیان باشد
دیگر ازآسمان باران نمیبارد
شعرمی بارد
شعر می بارد... لینک

قال: "اقتليني، فأنا احب عينيك"
و ضاع الصوت...

گفت:
"هلاکم کن که من عاشق ِ چشم‌های توأم"
و
صدا گم شد .. لینک

قاصـدک را فوت کـــردم آرزو کردم تـــو را
دور میشد،گرچه دانستم برایش سخت بود‌ لینک