شعبده باز بود
گفت دوستت دارم و
من

پرنده شدم...

*

یاد تو

در من

گنجشکی است

که از گوشه ی چشمانم آب می خورد

*

خندیدیم؛
ما به پرواز بادبادک در آسمان خندیدیم!
پرنده ای که بال هایش
هنوز در اسارت ما بود.

"زهره میرشکار"